Lessons from Past ... INDIA

[Sudhaama]

.
. What is the Concept of NON-VIOLENCE.? Why.?

As far as I know the world "Himalayan Blunder" were used by Gandhi when withdrawing the non-cooperation movement after Chauri Chaura. He was referring to the adoption of Satyagraha as a tactic when - as Chauri Chaura revealed - his followers were not morally prepared for it.

Welcome my dear Prabhuram... Thanks for your participation with comments.... which helps to throw more light...

...on a very very important Concept towards Peace within India...

...especially most relevant under the present context...

...since the Nation and the innocent People are struggling in confronting Violence internally and externally.

I still reiterate what I have posted last... is correct and True.

He did NOT refer to Satyagraha itself as a blunder. I hope his words will not be taken out of context....

....Yet Gandhi did. Angering his peers and surprising his opponents. All this on moral grounds. The self-discipline and dedication required of Satyagraha was indeed demanding. For the next ten years Gandhi stayed away from orchestrating any pan-Indian campaign till the Civil Disoberdience Movement in 1930. That was a phenomenal success - paralyzing the machinery across the nation - without a single show of violence from the side of the protesters.

Yes. Exactly.

Gandhiji is a Role-Model Leader ETERNALLY... for all the World Nations...

...on the new Introduction of a Novel Revolutionary Concept of People's Non-Violent movement named Satyagraha...

...which was imitated successfully by Mr. Nelson Mandela in South Africa... who proudly quotes Gandhiji accordingly.

Here we have to note the difference between the Non-Violence Concept of Sathyagraha..
...an INTERNAL AFFAIR... of NATIONAL move by the PEOPLE... raising their objection through their united gesture...

...and another Non-Violence Concept of Protecting the Nation from foreign Invasion...

..as also in the matter of Dividing the Country... based on Plebiscite.

...an EXTERNAL AFFAIR of INTERNATIONAL move by the GOVERNMENT alongwith the governing Political party.

Non-Violence in all aspects...NATIONALLY and INTERNATIONALLY was the Rudimentary Aim and Purposeful means of Gandhiji...

...No doubt highly appreciablle...

...and was whole-heartedly supported by one and all without exception... including Mr. Vallabh Bhai Patel.

But What is the SENSE AND PERCEPTION of the CONCEPT of Non-Violence.?

There Only... Gandhiji and Vallabh Bhai Patel differed... as already described in my previous post.

Gandhiji uttered these Introspective Words of CONFESSION for the first time....

..."I have committed a HIMALAYAN BLUNDER"...

...when his hopes was totally belied on the Plebiscite... since its result turned against India...

...but in favour of Creation of Pakistan.

Rather Non-Violence principle was beaten down and defeated by Violence...

...which caused the REVERSAL of Truth... in the Plebiscite. Why.?

Because of the MISCONSTRUITION of the Sense and Concept of Non-Violence...

...while DEALING WITH FOREIGNERS....

...an External-Affair... Contrary to Satyagraha an Internal affair.

And also the same Concept of Gandhiji adopted by Jawaharlal Nehru in dealing with China... has presented a NEGATIVE-SIGNAL...

....of SUICIDAL- INVITATION for Invasion...

...as feared and fore-warned in general by Patel

Please go through my previous posting now.... I am sure, You will agree with the Truth.

The present Foreign Policy of India Government is almost on the lines of the True sense and Concept of Mr. Vallabh Bhai Patel...

...the UNPARALLEL Indian Leader of sharp Foresight.!!!

So India is able to STAND ABREAST... in facing the controversies in Foreign affairs.

But the GRAVE INJURIES and the Handicap caused by the MISCONCEPTION by Gandhiji... opposing Patel...

...has miserably made India persistently struggle...

...even after 61 years of Independance.

Yes. India is yet UNABLE TO RECOVER... nor be peaceful.

In brief... What is the PRESENT INDIA.?

A LIMPING KING... with One Leg given by Gandhiji... the Great Father of the Nation.!...

...alongside the everlasting CRUTCHES.!!.. given by Vallabh Bhai Patel.!!!...
.

[P_R]

Here we have to note the difference between the Non-Violence Concept of Sathyagraha..
...an INTERNAL AFFAIR... of NATIONAL move by the PEOPLE... raising their objection through their united gesture...

...and another Non-Violence Concept of Protecting the Nation from foreign Invasion...

Gandhi did support the British in WW I.
He offered moral support for the fight against Nazism is WW II.
It is not as if he did not understand the difference.

As early as 1920 in the brilliant article "Doctrine of the sword"

Gandhi[/url]]I would rather have India resort to arms in order to defend her honor than that she should in a cowardly manner become or remain a helpless witness to her own dishonor.

...so much for Gandhi allegedly having admitted his method to be a blunder of any sort.

The above quote is the kind of line that gets trigger happy nationalists swayed - so much so that they may ignore the gem that follows..

Gandhi[/url]]But I believe that nonviolence is infinitely superior to violence, forgiveness is more manly than punishment, forgiveness adorns a soldier. But abstinence is forgiveness only when there is the power to punish, it is meaningless when it pretends to proceed from a helpless creature. A mouse hardly forgives cat when it allows itself to be torn to pieces by her......

But I do not believe myself to be a helpless creature.

Just dwell on it for a moment. Are these the words of someone who was unclear. To attribute Indian foreign policy failures to the following of Gandhian ideals is incorrect, to say the least.

The way Patel put together this nation from minor Kings, the accession of Hyderbad (not to mention Kashmir), the despicable way India got hold of Goa are all progressive steps away and away. To call any of them in line with a shred of Gandhian thought is risible.Particularly the parallel drawn to today's problems. India's approach in home and foreign policies has been anything but Gandhian.I do not wish to elaborate on that statement as it is likely to take us goes beyond the scope of this Hub.

PS: Gandhi's exact words on Himalayan blunder are

I made a Himalayan blunder. I thought my people were ready; I thought they were disciplined for this task

The only reference I could get was this one. As quoted by Martin Luther King in one of this books.

So I reiterate the "blunder" was not the method, but rushing to assume that people were prepared.

[wrap07]

Yes, It is after Mahathmas visit to areas of disturbance.

To quote his own words in this context

“ I was addressing a public meeting. My confession brought down upon me no small amount of ridicule. But I have never regretted having made that confession. For I have always held that it is only when one sees one’s own mistakes with a convex lens, and does just the reverse in the case of others, that one is able to arrive at a just relative estimate of the two. I further believe that a scrupulous and conscientious observance of this rule is necessary for one who wants to be a Satyagrahi. “

A Satyagrahi obeyes the laws of the Society intelligently and of his own free will because he considers it to be his sacred duty to do so. It is only when a person has thus obeyed the laws of Society scrupulously that he is in a position to judge as to which particular rules are good and just and which unjust and iniquitous. Only then does the right accrue to him of the civil disobedience of certain laws in well- defined circumstances. My error lay in my failure to observe this necessary limitation. I had called on the people to launch upon civil disobedience before they had thus qualified themselves for it, and this mistake seemed to me of Himalayan magnitude. ''

Mahathma even undertook three days penance for this.

[Sudhaama]

.
Real-Sense of the Non-Violence Concept.?

Very Glad my dear Friends... for initiating Lively postings. Thanks.

What all you say are correct... but they mean other contexts... different and additional News.

I reiterate that whatever I have said... are also TRUE AND CORRECT... I am sure.

If you have any doubt on it... please try to find out the Answers for the below-mentioned relevant questions...

..which VITALLY CHANGED the Indian History.

(1) Prior to Independance.... on the eve of Plebiscite on Pakistan issue... there occured mass violence and forcible grabbing of legitimate properties... heavy massacre of two particular Religious sects in the present regions of Pakistan.

At that time... what was the Reaction and Comments of Gandhiji. and Vallabh Bhai Patel?

(2) What was the subsequent Comments by them.. after the Plebiscite result was announced.?

(3) Why and on what grounds the first PM of India... Jawaharlal Nehru... defended by arguments

...supporting the one-sided Theoretical approach of V.K.Krishna Menon...

...and ignored the minimum needs of Self-defencive forces at the Northern borders.?...

...even after severe criticisms by HV Kamath, Ram Manohar Lohia and Kripalani.??

(4) What was Nehru's subsequent comments... in a totally different tone... when China invaded at our Northern borders.?

I am sure you will get the Correct Answers... on ..

...which one of the Two Varied perceptions of Non-Violence Concept...

... disputed by Gandhi and Patel... is the Real-sense applicable for a Nation... especially India.?

Which one amongst the Two... implies MIS-CONSTRUITION....

...of the Great Doctrine... Non-Violence.!!!

...that eventually mislead and caused Indian people... Irrevocable Miseries for long years...

...including the innocent Posterity.!???

...Even though Self-corrected towards the right sense of the Concept subsequently.!!!
.

[wrap07]

In this context, let me share some of the information i happen to read;

Field Marshall Manek Shaw' rememberances
//"
In 1961, for instance, he refused to toe the line of the then defence minister V.K. Krishna Menon and was sidelined. He was vindicated soon after when the Indian army suffered a humiliating defeat in nefa the next year, at the hands of the Chinese, resulting in Menon's resignation. Prime minister Jawaharlal Nehru rushed Manekshaw to nefa to command the retreating Indian forces. This had an electrifying effect on the demoralised officers. In no time, Manekshaw convinced the troops that the Chinese soldier was not "10 ft tall". His first order of the day characteristically said, "There will be no withdrawal without written orders and these orders shall never be issued." The soldiers showed faith in their new commander and successfully checked further ingress by the Chinese."//

so much for the intransigence of Krishna menon. There is more to it than meets the eye.

There is one more incident involving the Great Field Marshall Manekshaw with Sardar and Nehru which explains how Nehru pussyfooted in the issue of Kashmir.

From Field Marshall Manekshaws interview;-

//"At the morning meeting he handed over the (Accession) thing. Mountbatten turned around and said, ' come on Manekji (He called me Manekji instead of Manekshaw), what is the military situation?' I gave him the military situation, and told him that unless we flew in troops immediately, we would have lost Srinagar, because going by road would take days, and once the tribesmen got to the airport and Srinagar, we couldn't fly troops in. Everything was ready at the airport.

As usual Nehru talked about the United Nations, Russia, Africa, God almighty, everybody, until Sardar Patel lost his temper. He said, 'Jawaharlal, do you want Kashmir, or do you want to give it away'. He (Nehru) said,' Of course, I want Kashmir (emphasis in original). Then he (Patel) said 'Please give your orders'. And before he could say anything Sardar Patel turned to me and said, 'You have got your orders'.

I walked out, and we started flying in troops at about 11 o'clock or 12 o'clock. I think it was the Sikh regiment under Ranjit Rai that was the first lot to be flown in. And then we continued flying troops in. That is all I know about what happened. Then all the fighting took place."//

Mahathma's doctrine of Non Violence never meant that we surrender our land, lose our territory and be meek. Mahathma's ideals and advices were never followed after his demise & not even during his last years by those in power. Mahathma's last years were very tough for him to say the least.

No doubt, Sardar would have handled lot of burning issues differently during those times considering his no-nonsense approach and not playing to the gallery. From what I read it seems that Sardar was an unianimous choice for leading the Congress,& Government at that time and Nehru became head as Mahathma had requested sardar to make way.

From the available information, it seems our foreign policy as also our approach to critical issues of national interest had been flawed from day one. In trying to showcase themselves to the world for their own interests, powers who called the shots ensured that the long term interest of our nation was compromised. The result is all there to see.

[P_R]

In removal of doubts. Nehru was forever puzzled by Gandhi's methods and regarded him with a mix of both respect and curiosity.

He refused to consider Ahimsa to be a "universal religion" as Gandhi was making it out to be. For him Ahimsa was a method - whose performance would have to be judged and evaluated for itself. i.e. it could not be its own argument. Throughout the freedom struggle the undesirability of other methods is what is stated over and over. i.e. his was a"resignation" to ahimsa, rather than a prompt embrace.

However, this was a position, he was willing to recommend to all the revolutionaries. Most interesting is his meeting with the young Chandrashekar Azad. Azad admits the futility of his methods but also says he is now a "hunted man" with no options. With disarming honesty Nehru admits that he saw Azad's point of view and thus did not have a recommendation of what Azad was to do now (which is the kind of advice - I would even insinuate favour - that Azad was looking for when came to meet Nehru).

Regarding Kashmir, India's legitimacy there, the Nehru-Mountbatten nexus, the award of Gurdaspur to India I don't think we can discuss in this forum.

From the available information, it seems our foreign policy as also our approach to critical issues of national interest had been flawed from day one. In trying to showcase themselves to the world for their own interests, powers who called the shots ensured that the long term interest of our nation was compromised. The result is all there to see.

Even assuming home and foreign policy were flawed from day one -which is a demanding assumption to make - it had little to do with the misunderstanding of Ahimsa. And the suggestion that problems till date are sttributable to an adoption of ahimsa - never mind the version - is also incorrect.

It is not difficult to find surefooted, decisive people attractive. But often the being surefooted and trampling are difficult to tell apart.

[podalangai]

A wonderful set of posts, Prabhu Ram. I'll just add one point, by way of background:

The way Patel put together this nation from minor Kings, the accession of Hyderbad (not to mention Kashmir), the despicable way India got hold of Goa are all progressive steps away and away. To call any of them in line with a shred of Gandhian thought is risible.Particularly the parallel drawn to today's problems. India's approach in home and foreign policies has been anything but Gandhian.I do not wish to elaborate on that statement as it is likely to take us goes beyond the scope of this Hub.

For those who're not entirely familiar with what PR is talking about in relation to putting India together, I refer you to this article on Wikipedia (which is not always a good source, but this article is quite reliable):

http://en.wikipedia.org/wiki/Politic...ation_of_India

[wrap07]

From the available information, it seems our foreign policy as also our approach to critical issues of national interest had been flawed from day one. In trying to showcase themselves to the world for their own interests, powers who called the shots ensured that the long term interest of our nation was compromised. The result is all there to see.

Even assuming home and foreign policy were flawed from day one -which is a demanding assumption to make - it had little to do with the misunderstanding of Ahimsa. And the suggestion that problems till date are sttributable to an adoption of ahimsa - never mind the version - is also incorrect.

It is not difficult to find surefooted, decisive people attractive. But often the being surefooted and trampling are difficult to tell apart.

I think that Mahathma's doctrine and his vision for future of our great nation never found a place (or found in a diluted manner) in our policies after Independence leave alone a ritual tribute on his Birthdays. So to blame the holy concept of Ahimsa for the present day ills would be grossly unfair and unjustified. I am always amazed by the various facets of his doctrine and his ever green solutions to many of the issues. What I was trying to mean is that Mahathma's doctrine can never be blamed for all the ills.

Only Mahathma could have pursued Ahimsa in its purest form. Mahathma had a vision for our country which he has enumerated in in a wide and exhaustive manner. Starting from concentration of villages to running the administration, there is everthing for one to learn. There is bound to be difference of opinion with which even Mahathma was comfortable with. But as Einesten had said,

The moral influence he had on the conciously thinking human being of the entire civilized world will probably be much more lasting than it seems in our time with its overestimation of brutal violent forces. Because lasting will only be the work of such statesmen who wake up and strengthen the moral power of their people through their example and educational works.
We may all be happy and grateful that destiny gifted us with such an enlightened contemporary, a role model for the generations to come

Mahathma will continue to be relevant for all days to come especially in the present context of world affairs. We are fortunate to have had him amongs us.

[Sudhaama]

.


By: ஹும்ரா குரேஷி & குஷ்வந்த் சிங்.


The Low Down on Life,

Death and Most Things in-between'

இந்திரா காந்தி தனது தந்தை நேருவைப் போலவே வேண்டியவர்களுக்கு மட்டும் சலுகைகளைத் தந்த பிரதமர் ஆவார். ஊழல், லஞ்ச லாவண்யத்தைப் பற்றி கவலையே படாத இந்திராவுக்கு ஜனநாயகத்தில் நம்பிககை இருந்ததில்லை. அவர் வைத்தே சட்டம் என்பது மாதிரி சர்வாதிகாரியாக நடந்து கொண்டார்.

அடுத்து தனது குடும்பத்தினரே பிரதமர் மற்றும் கட்சித் தலைவர் பதவிக்கு வர வேண்டும் என்று திட்டம் போட்டு செயல்பட்டவர். பத்திரிக்கைகளை மிரட்டி பணிய வைத்தவர். மேலும் பழிவாங்கும் சிந்தனைகளும் அவருக்கு மிக அதிகம்.

அதே நேரத்தில் இந்திரா மிகச் சிறந்த தேச பக்தை, தீவிரமான மதசார்பின்மைவாதி. பஞ்சாப் விவகாரத்தில் அவர் முட்டாள்தனமாக நடந்து கொண்டு எதிரிகளை சம்பாதித்துக் கொண்டார். அவர் கொல்லப்பட்ட விதம் மிகக் கொடுமையானது. அவர் நிச்சயம் சீக்கியர்களுக்கு எதிரானவர் அல்ல. சீக்கிய பொற் கோவிலுக்குள் அவர் ராணுவத்தை அனுப்பியதற்கு அவரது தவறான ஆலோசகர்கள் தான் காரணம். அதில் ஒருவர் மோனா சர்தார்.

இந்திராவும் அவரது மகன் சஞ்சய் காந்தியும் கொண்டு வந்த எமர்ஜென்சியை நான் ஆதரித்தேன். அதை இப்போதும் நான் தவறாகக் கருதவில்லை. நாட்டின் சில முக்கியமான குறைகளாக் களைய அந்த அவசரகால நிலை நிச்சயம் உதவியது.

சஞ்சய் காந்தி சொல்வதை செய்பவர். அவர் மனசாட்சிப்படி செயல்பட்டவர். நாட்டை உடனடியாக அப்படியே மாற்றிப் போட வேண்டும் என்று அவசரப்பட்டவர். அவரிடம் பொறுமை மட்டும் தான் இல்லை. குடும்பக் கட்டுப்பாட்டை கட்டாயமாக்கி அமல்படுத்த முயன்றது, குடிசைகளை இரவோடு இரவாக இடித்துத் தள்ளியது என்று அராஜக செயல்களை அவர் செய்ததாக குற்றம் சாட்டப்படுகிறது. ஆனால், நாட்டை மாற்ற வேண்டும் என அதீத ஆர்வத்தில் அவர் செய்த செயல்கள் தான் அவை.

சஞ்சய் எனக்கு நெருக்கமானவராக இருந்தார், எனக்கு நிறைய உதவிகள் எல்லாம் செய்தார், பிர்லாவிடம் பேசி என்னை இந்துஸ்தான் டைம்ஸ் பத்திரிக்கையின் ஆசிரியராக நியமிக்க வைத்தார், என்னை ராஜ்யசபா எம்பியாக்கினார் என்பதற்காக மட்டும் இதைச் சொல்லவில்லை. உண்மையிலேயே அவருக்கு ஒரு தீர்க்கதரிசனம் இருந்தது. ஆனால், அதை யாரும் புரிந்து கொள்ளவில்லை.

ராஜிவ் காந்தியைப் பொறுத்தவரை ஒரு ஸ்கவுட் பாய் மாதிரி தான். அவர் ஒரு தலைவரே அல்ல. சஞ்சய் போல பல பரிமாணம் கொண்ட நபரும் அல்ல. அவருக்கு அரசியலும் வரவில்லை எதுவும் தெரியவில்லை. தனது தாயின் வழியில் நடந்தார். அதே பாணியில் பல தவறுகளையும் செய்தார். ஷா பானு வழக்கு, பாபர் மசூதி விவகாரங்களை மிகத் தவறாக கையாண்டார். அவர் செய்த தவறுகளின் விளைவுகள் மிக மிக மோசமானவை, நீண்ட காலம் நாட்டை பாதித்தவை.

சஞ்சயின் மனைவியான மேனகா காந்தியும் ஒரு மட்டமான அரசியல்வாதி தான். அவரும் அவரது குடும்பமும் என்னை அவர்களுக்கு வசதியாக பயன்படுத்திவிட்டு தூக்கி வீசியவர்கள்.

மேகனாவின் மகன் வருண் வளர்க்கப்பட்ட விதமே சரியில்லை. இதனால் தான் முஸ்லீம்களை கையை வெட்டுவேன் என்று பேசும் அளவுக்கு போய்விட்டார். இவரைப் போன்ற ஒரு நபருக்கு தேர்தலில் போட்டியிட வாய்ப்பு தருவதே தவறு. இதை அவர் சார்ந்துள்ள கட்சி உணர வேண்டும். அவரை தேர்தல்களில் போட்டியிடுவதில் இருந்து தடை விதிக்க வேண்டும். வளர்ப்பு சரியில்லாத வருண் போன்றவர்கள் நாட்டின் ஒற்றுமைக்கே ஆபத்தானவர்கள்.

ஆனால், ராகுல் காந்தி பரவாயில்லை. தனது தந்தை ராஜிவை விட நல்ல திறமைசாலியாக, புத்திசாலியாகவே இருக்கிறார். அவருக்கும் நல்ல தீர்க்க தரிசனம் இருக்கிறது.

இந்தியாவுக்கு இதுவரை கிடைத்த பிரதமர்களிலேயே மிகச் சிறந்தவர் மன்மோகன் சிங் என்பது என் கருத்து. நேருவை விட இவரை சிறந்த பிரதமராக நான் கருதுகிறேன். நேருவுக்கு மக்களைக் கவரும் திறமை இருந்தது. ஆனால், அமெரிக்காவை தேவையில்லாமல் எதிர்த்தார். கண்ணை மூடிக் கொண்டு சோவியத் யூனியனை ஆதரித்தார். தனக்கு வேண்டியவர்களுக்கு சலுகைகளை அள்ளித் தந்தவர்.

மன்மோகன் சி்ங்குக்கு தெளிவான, சுதந்திரமான மனமும் யாருக்கும் சலுகை காட்ட வேண்டிய அவசியம் இல்லாத சூழலும் உள்ளது.

எனது வீட்டின் படிப்பறையில் இந்திரா, அன்னை தெரசாவின் படங்களைத் தான் வைத்துள்ளேன். இவர்கள் தான் என்னை மிகவும் கவர்ந்த இரு மனிதர்கள். அதே போல காந்தியையும் நான் அதீதமாக நேசிக்கிறேன். எனக்கு ஏதாவது குழப்பமான நிலைமை வந்தால், இந்த நேரத்தில் காந்தி என்ன முடிவெடுப்பார் என்று கற்பனை செய்து பார்த்து அந்த முடிவையே எடுக்கிறேன்.

ரூ.2 லட்சத்தை திருப்பி கொடுத்த மன்மோகன் சிங்:

1999ம் ஆண்டு தேர்தலில் தெற்கு டெல்லி எம்.பி. தொகுதியில் மன்மோகன் சிங் போட்டியிட்டார். அப்போது ஒருநாள் அவர் போனில் என்னை தொடர்பு கொண்டு உதவி கேட்டார். அது எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது.

தேர்தல் பிரசாரம் செய்ய டாக்சிகளை வாடகைக்கு எடுக்கவேண்டும். ரூ.2 லட்சம் தர முடியுமா என்று கேட்டார். அந்த அளவுக்குக் கூட பணம் இல்லாமல் அவர் இருந்தார்.

பணம் தருவதாக நான் கூறினேன். உடனே அவர் தன் மருமகனை என் வீட்டுக்கு அனுப்பி வைத்தார். அவரிடம் நான் ரூ.2 லட்சத்தை ரொக்கமாக கொடுத்தேன்.

அந்த தேர்தலில் மன்மோகன் சிங் தோல்வியடைந்தார். தேர்தல் முடிந்த சில தினங்கள் கழித்து அவர் என்னை போனில் தொடர்பு கொண்டு உங்களை சந்திக்க வேண்டும், எப்போது வரட்டும்? என்று கேட்டார்.

நான் சொன்னபடி என் வீட்டுக்கு வந்தார். கையில் சிறு பொட்டலம் வைத்திருந்தார். அதை என்னிடம் கொடுத்த அவர், இதில் நீங்கள் கொடுத்த ரூ.2 லட்சம் உள்ளது. நீங்கள் கொடுத்த பணத்தை பிரசாரத்துக்காக நான் பயன்படுத்தவில்லை என்றார்.

அவர் கொடுத்த பொட்டலத்தை வாங்கி நான் பிரித்துப் பார்த்தேன். அதில் நான் கொடுத்த ரூபாய் நோட்டுக்கள் அப்படியே இருந்தன. இந்த காலத்தில் இப்படி ஒரு அரசியல்வாதியா? என்று எனக்கு ஆச்சரியம் ஏற்பட்டது.

இவ்வாறு தனது புத்தகத்தில் கூறியுள்ளார் குஷ்வந்த் சி்ங்.

.

[Sudhaama]

-

Quote: "Web-Dunia"


காங்கிரஸ் உருவாக்கிய மாடர்ன் இந்தியா!


“பலமான, மதச்சார்ப்பற்ற, சுதந்திரமான, நவீன இந்தியாவை உருவாக்குவதும், இந்நாட்டில் வாழும் அனைத்து மக்களின், குறிப்பாக அடித்தட்டு மக்களின், நலனைக் கருத்தில்கொண்டு பொருளாதாரக் கொள்கையை உருவாக்குவதுமே எனது அரசின் இலட்சியம்” என்று அகில இந்திய காங்கிரஸ் காரியக் கமிட்டிக் கூட்டத்தில் முழங்கியுள்ளார் பிரதமர் மன்மோகன் சிங்.

அவருடைய முழக்கம் முடிந்துவிடவில்லை, “காங்கிரஸ் என்பது சாதாரண அமைப்பல்ல, அதுவே நவீன இந்தியாவை படைத்தது. காங்கிரஸைப் போன்ற ஒரு கட்சி இந்தியாவிற்கு மிகவும் தேவைப்படுகிறது. காங்கிரஸ் பலம்-பெறும்போதெல்லாம் இந்தியா பலம்பெறுகிறது” என்றும் கூறியுள்ளார்.

காங்கிரஸ் கட்சியின் ‘நோக்கம்’ என்னவென்று அதன் அகில இந்திய காரிய கமிட்டியைக் கூட்டத்தில் இந்த அளவிற்கு பிரதமரும், அக்கட்சியின் தலைவர் சோனியாவும், அவருடைய அரசியல் வாரிசு ராகுல் காந்தியும் (இரண்டு ஹிந்துஸ்தான்கள் உள்ளன என்று கண்டுபிடித்துள்ளார்) பேச வேண்டிய நிலையில்தான் காங்கிரஸ் உள்ளது

ரூ. 71,000 கோடி செலவில் நடத்தப்பட்ட 19வது காமன்வெல்த் போட்டிகளில் நடந்த ஊழல், 2ஜி செல்பேசி சேவை நடத்த விடப்பட்ட ஏலத்தில் நடந்த ரூ.1,40,000 கோடி ஊழல், மராட்டியத்தில் கார்கில் போரில் வீர மரணமுற்றவர்களின் குடும்பங்களுக்கு கட்டப்பட்ட வீடுகளை தங்களது சொந்த பந்தங்களுக்கு பகிர்ந்தளித்த ஊழல் என்று எத்திசை நோக்கிலும் காங்கிரஸ் கட்சியின் ஊழல் வாசம் மனங்கமழ்ந்துகொண்டிருக்க, “காங்கிரஸே நவீன இந்தியாவை உருவாக்கியது” என்று இந்நாட்டுப் பிரதமர் பேசுகிறார் என்றால், இந்த நாட்டு மக்களை சிந்தனையேதும் அற்றவர்கள் என்று அவர் நினைக்கின்றார் என்றுதான் பொருளாகிறது.

‘காங்கிரஸ் பலம் பெற்றால் இந்த நாடு பலம் பெறும்’ என்று கூறுகிறார். இந்திரா காந்தி படுகொலை செய்யப்பட்டதைத் தொடர்ந்து நடந்த மக்களவைத் தேர்தலில் காங்கிரஸ் கட்சிக்கு 405 இடங்களில் வெற்றி கிடைத்தது. இந்த நாட்டின் முதல் பிரதமர் நேரு இருந்தபோது கூட எந்தத் தேர்தலிலும் காங்கிரஸ் அத்தனை இடங்களில் வெற்றி பெற்றதில்லை. அவ்வளவு பெரிய வெற்றியைக் காங்கிரஸிற்கு மக்கள் அளித்தனர். ஆனால் பிரதமராக இருந்த ராஜீவ் காந்தி என்ன சாதித்தார்?

போபர்ஸ் பீரங்கி பேர ஊழல் செய்தார். இந்தியாவின் பாதுகாப்பை தரமான பீரங்கிகளை வாங்கி உறுதி செய்ய வேண்டிய இடத்தில், அந்த வாங்குதலில் ஒரு பங்கைப் பெற்றார். அந்த ஊழலின் முக்கிய குற்றவாளியை தப்பவிட இன்றுவரை காங்கிரஸ் போராடிக் கொண்டிருக்கிறது. ஹெச்டிடபுள்யூ நீர்மூழ்கி ஊழல், ஃபேர்பாக்ஸ் ஊழல் என்று நாட்டிற்கு உள்ளேயும், வெளியேயும் ஊழல் மனம் வீசியது.

வீழ்ந்துவிட்ட தனது பெருமையை தூக்கி நிறுத்த இலங்கைப் பிரச்சனையில் மூக்கை நுழைத்து தமிழர்களின் விடுதலைப் போராட்டத்திற்கு, அவர்கள் ஒப்புக்கொள்ளாத ஒரு ஒப்பந்தத்தைப் போட்டு ஆப்பு வைத்தார்.

போபாலில் யூனியன் கார்பைட் தொழிற்சாலையில் இருந்து வெளியேறிய நச்சு வாயுவால் பத்தாயிரக்கணக்கில் மக்கள் கொல்லப்பட்டனர். அந்த நிறுவனத்தின் அதிபர் ஆண்டர்சனன் ராஜீவ் சம்மத்ததுடனேயே நாட்டை விட்டு வெளியேறியுள்ளார் என்பது இப்போது உறுதியாகியுள்ளது.

இப்படி பலமாக இருந்தபோது பல சாதனைகளைச செய்த்ததனால் அடு்த்த நடந்த தேர்தலில், அதற்கு முந்தைய தேர்தலில் வெற்றி பெற்ற இடங்களில் பாதியில் கூட வெற்றி பெற முடியவில்லை.

இதுதான் காங்கிரஸ் பலமான இருந்து இந்த நாட்டிற்காக சாதித்தது.

1971ஆம் ஆண்டு பாகிஸ்தானுடன் நடந்த போரில் பெற்ற வெற்றியில் தேர்தல் நடத்தி பெரும் வெற்றி பெற்ற இந்திரா காந்தி, தனது பதவியைக் காப்பாற்றிக்கொள்ள அவசர நிலை பிரகடனம் செய்து ஜனநாயகத்தை குழி தோண்டி புதைத்தார்.

அவருடைய மகன் சஞ்சயின் சாம்ராஜ்யம் இன்றுவரை பேசப்படுகிறது. அடுத்து நடந்த தேர்தலில் வட இந்திய மாநிலங்கள் பலவற்றில் ஒரு தொகுதியில் கூட வெற்றி பெற முடியாமல் தோற்றது இந்திரா காங்கிரஸ்.

எனவே காங்கிரஸ் கட்சி பலமான இருந்த காலத்திலெல்லாம் நாடு பலவீனமாக (இப்போது இருப்பதுபோல) இருந்ததே தவிர, என்றைக்கும் பலமாக இருந்ததில்லை. இந்த விவரமெல்லாம் இந்தியாவில் யாருக்குத் தெரியும் என்ற ஒரு மயக்கத்தில் பிரதமர் உளறியிருக்கிறார்.

அடித்தட்டு மக்களின் வாழ்நிலை என்ன?

1991இல் ராஜீவ் படுகொலையால் மீண்டும் ஆட்சியைக் கைப்பற்றிய காங்கிரஸ் கட்சி, அதுவரை கடைபிடித்துவந்த அமெரிக்க எதிர்ப்புக் கொள்கையை கைவிட்டுவிட்டு, பாதை மாறியது. ராஜீவ் காந்தியால் தேர்தலில் போட்டியிட வாய்ப்பு மறுக்கப்பட்ட பி.வி.நரசிம்மராவ் நாட்டின் பிரதம மந்திரியானார்!

பொருளாதார நிபுணராக அறியப்பட்டிருந்த மன்மோகன் சிங் நிதியமைச்சர் ஆக்கப்பட்டார். இவர்தான் இந்தியாவின் பொருளாதாரத்தை ‘சுதந்திர பாதை’க்குத் திறந்தவிட்டவர். புதிய பொருளாதார கொள்கை என்றழைக்கப்பட்ட தாராளமயமாக்கலை கொண்டுவந்து அந்நிய நிறுவனங்களுக்கு அழைப்பு விடுத்த அந்த பெருமையைப் பெற்ற மன்மோகன் சிங், இன்று இந்தியாவின் பிரதமராக 6வது ஆண்டாக நீடிக்கிறார்.

ஆனால், அவரே சமீபத்தில் கூட நாடாளுமன்றத்தில் கூறியபடி, 1991ஆம் ஆண்டில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட தாராளமயமாக்கல் கொள்கையை அடுத்த வந்த ஆட்சிகள் (ஜனதா தளம், பாரதிய ஜனதா ஆட்சிகள் உட்பட) கடைபிடித்தன.

இந்தியாவின் பொருளாதாரம் முன்னெப்போதும் இல்லாத அளவிற்கு வளர்ச்சி பெற்றதாக கூறுகிறார். நாட்டின் உற்பத்தி அதிகரித்தது, வரி வருவாய் அதிகரித்தது, அரசின் திட்டச்செலவுகள் அதிகரித்தன. ஆனால் சராசரி இந்தியனின், மன்மோகன் சிங் குறிப்பிடும் அந்த அடித்தட்டு மக்களின் (…especially those at the bottom of the pile) வாழ்நிலையில் என்ன மாற்றம் ஏற்பட்டது?

1990ஆம் ஆண்டு சீனாவின் மக்கள் தொகையில் வறுமைக் கோட்டிற்கு கீழ் வாழ்ந்த மக்களின் எண்ணிக்கை அந்நாட்டு மக்கள் தொகையில் 60 விழுக்காடு. அதே ஆண்டில், அதாவது பிரபல பொருளாதார மேதை மன்மோகன் சிங் இந்த நாட்டில் தாராளமயமாக்கலை அறிமுகப்படுத்தியபோது, இந்தியாவின் மக்கள் தொகையில் 51 விழுக்காடு வறுமைக் கோட்டிற்குக் கீழ் இருந்தனர். மன்மோகன் சிங் கூறியபடி, தாராளமயமாக்கலால் இந்த நாடு முன்னேறியிருக்கிறதா என்று பார்த்தால், அடுத்த 15 ஆண்டுகளில் (2005இல்) சீனாவில் வறுமைக் கோட்டிற்குக் கீழ் வாழும் மக்கள் தொகை 16 விழுக்காடாக குறைந்தது, இந்தியாவில் 41.6 விழுக்காடாக ஆனது. விழுக்காட்டு ரீதியாக குறைந்திருப்பதுபோல் தெரிந்தாலும், மக்கள் தொகை உயர்வையும் கணக்கில் கொண்டு பார்க்கும்போது, 1990ஆம் ஆண்டில் இருந்ததை விட 2 கோடி மக்கள் கூடுதலாக வறுமைக் கோட்டிற்குக் கீழ் தள்ளப்பட்டுள்ளார்கள். ஆனால் சீனா 47.5 கோடி பேரை வறுமைக் காட்டிற்கு மேல் கொண்டுவந்துள்ளது!

நமது நாட்டில் வறுமைக் கோட்டிற்கு கீழ் உள்ள மக்கள் தொகைக் கணக்கு என்ன என்பதில் கூட குழப்பம் உள்ளது. பொருளாதார நிபுணர் எஸ்.டி.டெண்டுல்கர் தலைமையிலான நிபுணர் குழுவின் மதிப்பீட்டின்படி, 37 விழுக்காடு இந்திய மக்கள் வறுமைக் கோட்டிற்குக் கீழ் உள்ளனர்.

நாளுக்கு 1.25 டாலருக்கும் (ரூ.56.13)குறைவான வருவாய் உள்ளவர்களை வறுமைக் கோட்டிற்கு கீழ் உள்ளவர்கள் என்று கூறி, அதனடிப்படையில் இந்தியாவின் 45.6 கோடிப் பேர் வறுமைக் கோட்டிற்குக் கீழ் உள்ளார்கள் என்று உலக வங்கி கூறியுள்ளது. நாளுக்கு 1.35 டாலருக்கும் குறைவான வருவாய் உள்ளவர்களை கணக்கீடு செய்து இந்தியாவில் 62.2 கோடிப் பேர் வறுமைக் கோட்டிற்கு கீழ் உள்ளார்கள் என்று ஆசிய மேம்பாட்டு வங்கி கூறுகிறது. எல்லாவற்றையும் கூட்டி, ஒரு சராசரி மதிப்பீடு செய்து பார்த்தால், பாதிக்கும் மேற்பட்ட இந்தியர்கள் வறுமைக் கோட்டிற்குக் கீழ் உள்ளார்கள். உண்மை இவ்வாறிருக்க, அடித்தட்டு மக்களின் நலனையும் உள்ளடக்கிய பொருளாதாரக் கொள்கை வகுப்பதாக கூறுகிறார் மன்மோகன் சிங்!

இந்திய உணவுக் கழக கிடங்குகளில் வீணாகிக் கொண்டிருக்கும் உணவுப் பொருட்களை வறுமையில் வாடும் மக்களுக்கு பகிர்ந்தளிக்கலாமே என்று உச்ச நீதிமன்றம் மனிதாபிமானத்தோடு கூறிய அறிவுரையை செயல்படுத்த முடியாது என்று கூறிய இந்தப் பிரதமர், அடித்தட்டு மக்களின் நலன் பற்றி பேசியுள்ளார். அடித்தட்டு மக்களின் நலன் இவர்களின் பொருளாதார மனதில் இருந்திருந்தால் ஜார்க்கண்டிலும், சட்டீஸ்காரிலும், ஒரிசாவிலும் பழங்குடியின மக்கள் கிளர்ந்தெழுந்திருப்பார்களா?

பலமான, மதச்சார்ப்பற்ற நாடாக இந்தியாவை உருவாக்குவோம் என்று கூறியுள்ளார். காங்கிரஸ் மையத்தில் ஆட்சியில் இருந்தபோதுதானே பாபர் மசூதி இடிக்கப்பட்டு, அதன் தொடர்ச்சியாக நாடு முழுவதும் மதக் கலவரம் வெடித்தது? இந்திரா காந்தி கொல்லப்பட்டபோது 10 ஆயிரம் சீக்கியர்களை டெல்லியில் படுகொலை செய்தது எந்தக் கட்சி? எனவே, மதச்சார்பின்மையை இக்கட்சி ஆட்சியில் இருந்தபோது சரியான கடைபிடித்திருந்தால் இந்த நாட்டின் சமூக அமைதிக்குப் பங்கம் ஏற்பட்டிருக்குமா?

காஷ்மீர் பிரச்சனை, வட கிழக்கு மாநிலங்களில் பிரச்சனை, மாநிலங்களுக்கு இடையிலான நதி நீர்த் தகராறுகள், எல்லைத் தகராறு என்று எதையாவது தீர்த்துள்ளதா காங்கிரஸ் கட்சியும், ஆட்சியும்? பலமான நாட்டை பலவீனப்படுத்தும் சிக்கல்களல்லவா இவை யாவும்?

ஆக, காங்கிரஸ் கட்சி இந்த நாட்டிற்கு சாபமாகி நீண்ட காலம் ஆகிவிட்டது. ஆனால் சரியான அரசியல் மாற்று உருவாக காரணத்தால் இந்த நாட்டு மக்கள் அதன் சுயநல, ஊழல் நிறைந்த, குடும்ப ஜனநாயக அரசியலை சகித்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள்.

சுதந்திரத்தைப் பற்றியும் மன்மோகன் சிங் பேசியுள்ளார். மக்கள் எப்போதும் அச்சத்தில்தான் வாழ்ந்துக் கொண்டிருக்கின்றனர். இந்த நாட்டில் சுதந்திரமாக யாராவது இருக்கிறார்கள் என்றால் அது காங்கிரஸ் உள்ளிட்ட அரசியல் கட்சியினரும், அவர்களோடு சேர்ந்துக்கொண்டு இந்த நாட்டை தங்கள் வளர்ச்சிக்கு பயன்படுத்திக் கொள்ளும் பெரும் நிறுவனங்களும், பன்னாட்டு நிறுவனங்களுமே. வேறு எவரும் இல்லை.

காங்கிரஸ் உருவாக்கிய ‘மாடர்ன் இந்தியா’ இதுதான்.

.